Dertlerden uzak olmaya çalıştığım
yıllardı 90’lar. Genç bir insanın gelişimi; ebeveyn ayrılığıyla başlayan aile
parçalanması, peşi sıra yaşanan düş kırıklıkları ve ileride kötü bir geçmiş
diye anımsanacak tüm olumsuzluklarla sürerse, hayata bakışı çok yönlü bir
şekilde etkilenir. Beni de etkiledi zaten bütün bunlar. Ama tüm bu pesimistlik bir
kenara; beni asıl etkileyen ve hayata tutunmamı sağlayan her zaman sen oldun.
Yaşamımdaki tüm soyut değerlere,
kalbimde ve ruhumda birer anlam kazandırdın. Sakinliğimden sıyrılıp yaşamakta
olduğum zorlukların dışavurumsal kavgasını gösterdin, agresifliğime duygusallık
kattın. İçimde her zaman bir çocuk olmasını sağladın. Herşeye sevgiyle
yaklaşmamı sağlayan, tebessümle hareket ettiren, tertemiz pak küçücük bir
çocuk. Kimsenin henüz zarar vermediği, hayata dair en ufak bir kötülüğü bile
tatmamış bir çocuk her zaman varoldu içimde senin sayende. Bu da benim sevgi,
güven, sadakat ve iyimserlik gibi günümüz toplumunun çoğunlukla kaybettiği
değerleri içimde korumama yetti. Ağladığım, hüzünlendiğim, acı çektiğim
günlerim, gecelerim, yıllarım oldu. Tüm o zamanlar boyunca sen benim bir kurtarıcım
değil, bütün zorluklara karşı beni korumaya çalışan bir varlık oldun. Hem de
seni tanıdığım ilk günden beri.
Çaldığın her nota ve ağzından
çıkan her söz, Dünya’da geçirdiğim her gün aklımın içinde yankılanıyor.
Efsaneviliğin, insanüstülüğün seni içimde yaşatıyor, birey olmanın varlığını
hissettiriyor her gün bana. Tarifi mümkün olmayan bir güç veriyor. Sen varken
kimse bana zarar veremez. Ruhumdasın… Efsaneviliğini hissettirdiğin o mükemmel
yorumundan günü gelip nefret edecek ve bunu kamuoyuna açıklayacak kadar asil
birisin. Sana ne söylenilse azdır. Övgüler yetmez. “Smells Like Teen Spirit”i
dinlemeden bir günüm geçmiyor. Bir müzikseverim. Ne mutluyum ki gerçekten
değerli müziği bilen ve seven insanlardan biriyim senin sayende.
Kendi müziğini yarattın, bir
etkilenimin öncüsü, bir akımın en başarılı temsilcisi oldun bu dünya üzerinde. Yıllar
önce yılın ilk aylarında yaşamın bir boşluğa doğru sürüklenmeye başladı ve çok
erken yumdun gözlerini bu hayata. Bu yaşam ve nefes aldığımız bu evren, bugün
sen burada olsaydın çok daha anlamlı olabilirdi. Sadece her 8 Nisan’da değil,
yılın her günü kalbim Seattle’da.. Sonsuz selam olsun. Herşey için teşekkürler
Kurt Cobain… Teşekkürler Nirvana...
OSMAN ÇELİK
www.twitter.com/ocelik7
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder