FINAL FOUR DEĞERLENDİRMESİ

OLYMPIACOS – CSKA MOSCOW

Geçtiğimiz yıl İstanbul’da gerçekleşen Final Four finalinde karşı karşıya gelen bu iki ekip, bu yıl Londra’da ki Final Four’da finale kalmak için mücadele edecekler. Geçen sene İstanbul’da sürpriz bir son saniye basketiyle şampiyonluğa ulaşan takım Olympiacos olmuştu. Bu yıl Londra’da tarihin tekerrür edeceğini düşünmüyorum.

CSKA Moskova, Andrei Krilenko ve Shved haricinde çekirdek kadrosunu korudu ve Teodosic, Krstic, Weems, Kaun gibi bireysel yetenekleri ve coşturuculuğu yüksek oyunculara sahip. Herşeyden önemlisi de efsane coach Ettore Messina bu yıl yeniden yuvasında ve bu harika takımın başında. Öte yandan Olympiacos ise geçen yıl ki şampiyon kadrosundan önemli dinamikleri gönderdi ve Spanoulis’in etrafında dönen bir sistem oluşturdu. Bu sistem bugüne kadar içeride oynadıkları atmosfer ile kendi kendini götürdü ve saha avantajlarınıda en iyi şekilde kullanarak son 4’e kadar geldi. Spanoulis dışında CSKA’da ki oyunculara tecrübe bakımından yakın duran bir başka yardımcı oyuncuları yok ve Anadolu Efes serisinde psikolojik olarak çok gerildiler. Yine de her şeye rağmen coachları Bartzokas’ı kutlamak gerekir. Fazlasıyla kısıtlı bir kadroyu son 4’e kadar getirdi. Ancak daha ilerisini görebileceklerini sanmıyorum.

CSKA şu anda oldukça konsantre olmuş bir takım ve geçen yıl ki kötü anılarını unutturmak için ellerinden geleni yapacaklardır.  Coach Messina bu tip stresli Final Four’lar da daha derin bir tecrübe ve oyun anlayışına sahip. CSKA Moskova’nın 2008’de ki son Euroleague şampiyonluğunda, final maçının olduğu günün sabahı babasını kaybetmişti. Madrid’den İtalya’ya dönmedi ve takımının başında kaldı. Aynı günün akşamı final maçına çıktı ve bir insanın yaşayabileceği en kötü duyguları içine hapsederek oyun rotasyonunu korudu, CSKA Moskova’yı şampiyonluğa taşıdı. Maçın bittiği anda gözyaşlarıyla beraber, her şeyi bırakıp tribünde cenazeden sonra onu desteklemeye gelen ailesine koştu. Messina o ana kadar her şeyi içinde kapalı tutmuş, oyuna odaklanmıştı. Böylesine başarılı bir teknik adam, Avrupa’nın en iyi oyuncularından kurulu bir takımın başında olunca başarı kaçınılmaz olur. Bugün Spanoulis dışında ki Olympiacos’un kadrosundaki sporcular, CSKA’dakiler kadar iyi olsalardı bile; Olympiacos coachu Bartzokas’ın yine de Ettore Messina’dan daha konsantre olup oyuna müdahale edebileceğini düşünemezdim. Bu yüzden CSKA Moskova’nın rahat bir şekilde Olympiacos’u geçip finale çıkacağını düşünüyorum.

OSMAN ÇELİK

www.twitter.com/ocelik7

FINAL FOUR KAPISI

Son 12 yıldır Euroleague'de Final Four görmüyoruz. En son 2001 yılında Anadolu Efes (o zamanki adıyla Efes Pilsen) 'in efsane kadrosu ile Euroleague'de Avrupa 3.lüğünü yaşamıştık. Mehmet Okur, İbrahim Kutluay ve Hidayet Türkoğlu ile fırtına gibi esmiştik.

Anadolu Efes, bu sezon çok önemli bir sınav verdi. Geçtiğimiz yıl oluşturduğu kadroya Jordan Farmar, Jamon Lucas ve Josh Shipp katkısı yaparak, önceki yıllarda olduğu gibi Avrupa'nın en iyi savunma yapan basketbol takımı apoletini geri kazandı. İlk tur maçlarında inişli çıkışlı bir görüntü çizsek te Efes hak ettiği şekilde Top 16'ya kaldı ve bir Euroleague takımının yapması gereken en önemli hamleyi yaparak 7 maç üst üste kazandı. Son saniyeleri güzel bir rotasyon ve kolektif bir oyunla geçerek birçok takımın planlarını alt üst etti.

Anadolu Efes, şu an ki kadro yapısı ile beraber son Avrupa şampiyonu Olympiacos'tan çok daha iyi bir takım. Kobe Bryant ile yan yana oynayarak Los Angeles Lakers'ta NBA şampiyonluğu görmüş iki önemli oyuncuya sahibiz. Jordan Farmar ve Sasha Vujacic. Sasha, geçirdiği sakatlıklar yüzünden verimini düşürse de, Jordan Farmar "ben bu anlar için yaşıyorum" diyor ve tutku dolu enerjisini oyununa başarı ile yansıtıyor. 2-0 geride olduğumuz play off çeyrek final serisini 2-2'ye getirip final four için halen savaşıyor olmamız da onun katkısı asla göz ardı edilemez. 26.Nisan.2013 cuma gecesi Atina'da ki Barış ve Dostluk Spor salonunda 10.000'in üzerinde ateşli Yunan taraftarına karşı oynayacağız. Olympiacos'un kadrosunda Spanoulis dışında evrensel bir oyuncusu yok. Bu yıl onlarla 3 kez bu salonda maç yaptık ve 3'ünü de kaybettik. 3 maçımızıda evimizde kazandık. Bu 6 maçtan sonra öğrenmemiz gereken en önemli şey; doğru savunmanın yanında doğru hücum ederek tempoyu elimize geçirmek zorunda olduğumuz anların çoğalması. Efes böyle oynadığında karşısında hangi takım olursa olsun  bizi durdurmakta zorlanıyor. Cuma gecesi coachumuz Oktay Mahmudi'nin bu ölüm kalım maçında en iyi hamlelerini yaparak bizi final foura taşıyacak rotasyonu oluşturacağına yürekten inanıyorum.

Umarım, bu blog üzerinde, takımımız sayesinde sevindirici paylaşımlarla Avrupa basketboluna olan heyecanımı yeniden mutlulukla aktarmaya devam edeceğim.

BİR ŞAMPİYONUN YÜREĞİNİ ASLA HAFİFE ALAMAZSINIZ. OLYMPIACOS - ANADOLU EFES

Herşey o kadar güzel başladı ki; stres içinde olan takım Olympiacos’tu. Maçı kazanmak zorunda olduğunun görüntüsünü fazlasıyla veren, azmi ve mücadeleyi hissettiren taraf ise bizdik. Savanovic ve Semih’in oturması riskli bir başlangıçtı ancak; Oktay hoca Kerem ve Barac’ın mücadeleci rotasyonlarını daha maçın başında oyun düzenine yansıtarak etkili bir hamle yapmış oldu ve 2-12’lik bir seri yakalayarak daha ilk dakikalarda çift haneli farka ulaştık. Maçın hakemleri ilk yarı da mükemmel bir yönetim sergilediler. Bu tip telafisi olmayan maçlarda sertliğe biraz taviz vermek zorunda olursunuz. Hakemler sağolsunlar öylesine bir taviz verdiler ki adeta pota altında iki takım oyuncuları birbirlerini dövdüler. Böyle olunca da ortaya mücadele adına çok güzel görüntüler çıktı.

Savunmamız hali hazırda yerinde ancak bu azmi hücumda da göstermek zorundaydık ve ne yazık ki ikinci periyotta hücumumuz koptu. Farmar ve Savanovic çok basit top kayıplarının ardından fast break sayıları yememize neden oldular. Spanoulis ve Pero Antic’in ekstra sayıları son şampiyonun yeniden oyuna ortak olmasına sebep oldu. Yanlış hücum rotasyonu savunmamızın da aksamasına sebep olunca Olympiacos farkı 11’e çıkardı. Son bir eforla ilk yarıyı 10 sayının altında tamamlamayı başardık 35-26.

Olympiacos, 3. Periyodun neredeyse tamamında Spanoulis’ten belirli bir katkı almadı. Harika savunma yapmaya başladılar ve biz hücumda sadece Barac’ın orta mesafe şutlarına kaldık. O da yüzdesiz atınca fark açıldıkça açıldı. Basit hatalar bizi sona doğru sürüklemeyi başardı. 3. Periyot biterken Olympiacos’tan Sloukas mesafe tanımaksızın bir son saniye üçlüğü yolladı potamıza. Sanki tabutumuza çivi çakmış gibi 4. periyota girdiler ve kaldıkları yerden devam ettiler.

Bugün Atina’da ki dostluk ve Barış Spor Salonunda bizim adımıza en etkili oyunu sergileyen sporcumuz veteran Kerem Gönlüm oldu. Çabası takdir edilebilecek tek basketbolcumuzdu. 13 sayı, 14 ribaund ile double double bir performans ortaya koydu. Ancak ona eşlik eden kimse olmayınca maçtan koptuk. Bu gece Atina’da takımlarını 1 dk. bile susmadan destekleyen 10.000 Yunan basketbolsever vardı. Olympiacos saygı duyulacak bir takım; son Euroleague şampiyonu ve bir şampiyonun yüreği asla hafife alınmamalı.

Anadolu Efes, Top 16’da ki son 3, Top 8’de ki de ilk 2 maçını kaybederek, Euroleague’de ki son 5 maçını üst üste verdi. Ortada dağılmış bir takım ve çok kötü bir görüntü var. Önümüzde İstanbul’da 1 maçımız var, o maçı kazanırsak peşine yine İstanbul’da 2. maçımız gerçekleşecek. Onu da alırsak seri yeniden son maç için Atina’ya taşınacak. Neden olmasın. Bu mümkün.. Ancak böylesine ciddiyetsiz bir oyun ile beraber son Avrupa Şampiyonunu 3 kere üst üste yenmek mi..? Hayalden öte bir şey olamaz.

OSMAN ÇELİK
www.twitter.com/ocelik7